Gezondheid

De gezondheid van onze honden staat voorop bij de keuzes die we maken in de fokkerij. We willen dat onze honden niet alleen oud worden, maar vooral dat de ouderdom zonder gebreken en pijntjes komt. Zo lang mogelijk kunnen blijven genieten van ons maatje.

Gelukkig is dat voor de Hollandse herder mogelijk. Door jarenlange selectie op gezondheid en welzijn van de ouderdieren hebben we het ras gezond weten te houden. Belangrijke (erfelijke) ziektes zoals HD, ED en epilepsie komen door een verantwoord fokbeleid nagenoeg niet meer voor binnen de populatie.
Fokkers binnen de rasvereniging voor de Hollandse Herder (VVHH) maken met elkaar afspraken om die gezondheid te blijven waarborgen. Dat kan alleen als je blijft testen en onderzoeken op ziektes en aandoeningen.

Alleen zo houden we ons ras gezond en kunt u jarenlang genieten van uw maatje!

Binnen onze fokkerij worden de ouderdieren zorgvuldig geselecteerd op de volgende aandoeningen:

De ouderdieren dienen een HD-A (voorkeur) of HD-B uitslag te hebben. Wij combineren nooit een HD-B x HD-B combinatie.
Daarnaast letten we erop dat de zogenaamde Norbergwaarde voldoende hoog is.

Een indicatie voor de kwaliteit van de heupgewrichten is de zogenaamde “Norbergwaarde”. Hoe hoger de Norbergwaarde, hoe dieper de kop van het bovenbeen in de kom van de heup zit. Als de kop diep in de kom zit, dan zit dat vaak goed stevig en is er minder kans op botwoekeringen en andere problemen. Bij een normaal heupgewricht ligt de Norbergwaarde vaak tussen de 30 en 40. Een hond met een lage Norbergwaarde heeft ondiepe heupkommen en/of een slechte aansluiting van de gewrichtsdelen en kan vaak niet meer de hoogste score (A) halen, in uitzonderlijke gevallen zijn de heupen toch van voldoende kwaliteit dat er een HD A kan worden toegekend.
Een normale of zelfs hoge Norbergwaarde betekent helaas niet zonder meer dat de betreffende hond goede heupgewrichten heeft. De uiteindelijke HD-beoordeling is namelijk ook van meerdere factoren afhankelijk, zoals de aansluiting van de gewrichtsdelen en eventuele botafwijkingen. Er is een rechtstreekse koppeling tussen de ernst van de botafwijkingen en de uitslag: zeer lichte botafwijkingen (1) leiden tot de beoordeling HD B, lichte botafwijkingen (2) leiden tot de beoordeling HD C, en ernstige botafwijkingen (3) leiden tot de beoordeling HD D.
Er kan ook sprake zijn van “vormveranderingen”. Meestal gaat het dan om een afvlakking van de voorste rand van de heupkom. De aanwezigheid hiervan wordt wel vermeld, maar heeft in het algemeen geen doorslaggevende betekenis voor de einduitslag.
Alle gegevens samen bepalen de definitieve eindbeoordeling. Het kan zijn dat slechts één aspect de doorslag geeft, maar het kunnen ook meerdere factoren samen zijn die de uiteindelijke eindbeoordeling bepalen. Je kunt dit afleiden uit de informatie op het certificaat.
Bron: Raad van Beheer

Elleboogdysplasie (ED) is een verzamelnaam voor 4 voorkomende elleboog aandoeningen: OCD, LPCM, LPA en incongruentie.
Elleboogdysplasie is een erfelijke aandoening, waarbij de groeisnelheid, voeding en beweging van de hond uiteindelijk bepalen of de erfelijke aanleg ook daadwerkelijk leidt tot de ontwikkeling van ED.

OCD (osteochondrose dissecans) is een erfelijke kraakbeenziekte die bij meerdere rassen voor kan komen. Door een stoornis in de groei, is er een stukje gewrichtskraakbeen dat niet dezelfde eigenschappen heeft als de rest.
Zo is er een slechte verbinding met het onderliggende bot en kan er zelfs een losse flap ontstaan. Dit veroorzaakt artrose.

Bij een LPCM (los processus coronoideus medialis) is een klein deel van de ellepijp aan de binnenkant van het gewricht losgeraakt. Dit veroorzaakt irritatie en pijn in het gewricht.

Als de hond last heeft van een LPA (los processus anconeus) is de uitstulping van de ellepijp die met het opperarmbeen scharniert afgebroken. Het processus anconeus ontstaat uit een stukje kraakbeen en groeit in de eerste vijf maanden van een hondenleven uit tot bot, om zo voor een stevige verbinding in het gewricht te zorgen.

Bij incongruentie groeien de ellepijp en het spaakbeen niet even snel waardoor er een stapje ontstaat tussen de ellepijp en het spaakbeen. Hierdoor kan het gewricht niet goed scharnieren en dit kan voor pijn zorgen bij het bewegen van de elleboog.
Bron: AniCura

Er zijn verschillende uitslagen mogelijk:
Vrij
Graad 1
Graad 2
Graad 3

Wij fokken alleen met ouderdieren die uitslag VRIJ hebben op alle elleboog aandoeningen.
Meer informatie over het officiële ED onderzoek op de website van de Raad van Beheer